کد مطلب:25268
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:18
آيا آنچه در كتاب مفاتيح الجنان آمده است، معتبر است؟
دعا وسيله اي خاص براي ارتباط با خداوند است. مقصود از دعا توكّل به خدا و دستيابي به آرامش رواني در مقابل سختي ها است. هيچ كس معتقد نيست كه براي آسايش دنيوي به جاي تلاش فقط بايد دعا خواند. براي رفع تشنگي بايد آب آشاميد و براي رفع گرسنگي بايد غذا خورد و... و براي به دست آوردن آنها بايد تلاش كرد. براي تحمّل دردها و منحرف نشدن از راه ثواب در كوران سختي ها نيز بايد با خدا انس گرفت و يكي از راه هاي انس، دعا است. خداوند به فضل خويش از لغزش هاي قابل آمرزش مي گذرد، ولي از گناه شرك، تباه كردن حق مردم - هر قدر هم دعا بخوانيم - نمي گذرد. براي رسيدن به مقام آمرزش بايد از شرك به توحيد سير كرد، حقّ مردم را پرداخت و آن گاه به خدا روي آورد. خداوند نيز به لطف خود از لغزش ها خواهد گذشت. اين از نظر اصل حكمت دعا و نيايش; امّا اينكه محتواي مفاتيح معتبر است، از آنجا كه مرحوم حاج شيخ عبّاس قمي از محدّثين بنام و از خبرگان اين فن به حساب بايد گفت معتقديم كه مطالب نقل شده در مفاتيح معتبر است و اگر هم نباشد قاعده اي كلّي وجود دارد و آن اينكه آنچه مربوط به مستحبّات مي شود از نظر صحّت سند قابل اغماض و گذشت است; زيرا شخص مي تواند به قصد رجاء و اينكه اين عمل انشاء الله مورد رضايت خداوند است به جا آورد.
(بخش پاسخ به سؤالات )
ـ2184ـ
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.